Ψυχοθεραπεία είναι μια ομιλητική θεραπεία κατά την οποία θεραπευτής και θεραπευόμενος μέσα σε ένα κλίμα αποδοχής και εμπιστοσύνης συμφωνούν να εργαστούν με στόχο την εκπλήρωση των αιτημάτων του θεραπευόμενου. Ο θεραπευτής συνδυάζοντας τις γνώσεις και την εμπειρία του, θέτει τις κατάλληλες ερωτήσεις προκειμένου να βοηθήσει τον θεραπευόμενο να βρεις τις δικές του «αλήθειες» και να εξελιχθεί. Θα λέγαμε ότι η ψυχοθεραπεία κινείται σε δυο άξονες. Αρχικά, ο θεραπευτής βοηθά τον θεραπευόμενο να αναγνωρίσει μοτίβα συμπεριφοράς που δεν τον βοηθούν και να βρει άλλους τρόπους ώστε να βγει από τα αδιέξοδα στα οποία έχει επέλθει. Ταυτόχρονα η σχέση μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου αποτελεί ένα ασφαλές πλαίσιο μέσα στο οποίο οι δυσκολίες του θεραπευόμενου θα καθρεφτιστούν και θα «λάβουν μια διαφορετική απάντηση». Ένα παράδειγμα θα μπορούσε να αποτελεί η δυσκολία ενός ατόμου να λάβει ικανοποίηση από τις σχέσεις. Στη θεραπεία διερευνούμε σκέψεις όπως «εγώ πρέπει πάντα να ικανοποιώ τους άλλους» ή «αν εκφράσω τα πραγματικά μου συναισθήματα οι άλλοι θα με απορρίψουν» και βρίσκουμε μαζί με τον θεραπευόμενο διαφορετικούς τρόπους αλληλεπίδρασης ώστε να μπορεί να εκφράζει τον εαυτό του στις σχέσεις και να συνδέεται ποιοτικά. Είναι πιθανόν, στο παραπάνω παράδειγμα ο θεραπευόμενος να προσπαθεί να ικανοποιήσει και τον θεραπευτή μη φέρνοντας αντίρρηση σε ερμηνείες ή προτάσεις του ή προσπαθώντας να του δείξει μόνο τα «καλά» κομμάτια του από φόβο μην απορριφθεί. Η αναφορά στον τρόπο με τον οποίο θεραπευτής και θεραπευόμενος σχετιζόμαστε αποτελεί σημαντικό σημείο ώστε ο θεραπευόμενος να μπορέσει βιωματικά να λάβει ικανοποίηση από τη σχέση, πέρα από τους τρόπους που χρησιμοποιούσε και μέχρι τώρα δεν τον βοηθούσαν.